Wandelroute 39. 't Grutte Ear - Visvliet

Bijzondere historische informatie
Aan de Beyweg/Wytsmaweg staat al meer dan dertig jaar een satellietgrondstation. Het is het enige grondstation in Nederland voor internationale telecommunicatie-satellietverbindingen. Onlangs kocht het ministerie van Defensie een deel van het terrein om er een aantal ‘interceptie’ schotelantennes te bouwen voor het afluisteren van satellietverkeer. Het PTT-grondstation werd in 1973 gedoopt tot ‘t Grutte Ear. Bij de opening kwam koningin Juliana naar het dorp Burum, waaronder het sattelietgrondstation behoord.

Landschapskarakteristiek
Deze route leidt u over het Friese platteland waar een vleugje Groningse invloed is te vinden. U wandelt door de polders in de voormalige Lauwerszee. De natuur heeft hier alle ruimte.

Begin- en eindpunt
De route begint in Visvliet, aan de noordkant van het dorp ter hoogte van Heirweg 42. Het eindpunt is het route knooppuntbord op de Keegensterweg, waar u via route 40 door kunt wandelen naar ’t Grutte Ear. Onderweg zijn de knooppunten: 57-75-86.

Visvliet
Dat Visvliet ooit een zeehaven had, is onder meer te terug te vinden in een aantal details in de Gotische kerk van het dorp uit 1427. Zo herinnert een vis boven drie koperen bollen op het dakruitje aan de tijd dat Visvliet een vissersdorp was. En in plaats van een haan, staat op de toren een vis als windvaan. De eerste zeesluis is aangelegd door monniken van het Gerkesklooster. Door het dorp loopt de Eise Eisingastraat, genoemd naar de maker van het beroemde Franeker planetarium. Na zijn verbanning vond deze Friese patriot in Visvliet op de grens van Groningen en Friesland een veilig onderkomen.

Eise Eisinga geschilderd door Willem Bartels van der Kooi

Taalgrens
Kollumerland is de enige Friese gemeente waar zowel Fries als het Groningse dialect wordt gesproken. De dialecten in het oostelijke deel van de gemeente, het eigenlijke Kollumerland, worden ook wel Kollumerlands genoemd. Dit is een Nedersaksisch dialect met Friese invloeden, een echte grenstaal. Burum is één van de dorpen waar dit dialect nog wordt gesproken.

Burum
Het dorp Burum wordt voor het eerst genoemd in een oorkonde uit 1408. Het dorp is in de vroege Middeleeuwen ontstaan op een kwelderwal. Ten zuiden van het dorp lag het Cisterciënzer vrouwenklooster Galilea, waaraan de kloosterweg zijn naam dankt. Op deze plek staat nu een komrompboerderij uit omstreeks 1905. Het verhaal wil dat twee nonnen eens van het vrouwenklooster Olijfberg in Veenklooster naar klooster Galilea wandelden en dat de prachtige omgeving ze de uitspraak ontlokte: ‘Wat is het hier mooi, het lijkt wel een paradijs.’ Hieraan dankt het gebied zijn naam ‘Paradiske’.